phakding - lukla
Door: carlvansynghel
Blijf op de hoogte en volg Carl
11 Februari 2011 | Nepal, Kathmandu
ik sta op om 6.00 uur en kijk naar buiten, heldere hemel, yes ! hugo, alain en catchi zitten aan de ontbijttafel. ik kom binnen en catchi zegt lap wat een domper ! ze kunnen hun lach niet meer bedwingen,.... lelijke stinkerds,... ze hebben mij bij mijn kl... we pakken alles in en vertrekken. we krijgen bericht dat we op het laatste vliegtuigje zullen moeten van vandaag naar kathmandu. we zullen ons dus nog moeten reppen en steken een tandje bij. het laatste uur is enkel nog naarboven en het pikt in de benen. we komen aan in lukla en nemen afscheid van catchi en zijn vrouw. dan is het weer nepali time, want we staan nog 2 uur te wachten op onze vlucht. daar is het vliegtuigje. eerst denken we dat het een cargovlucht is. er wordt een karrevracht materiaal uitgeladen. daarna begint er ons iemand te wenken dat we moeten komen. het vliegtuig is leeg op 5 stoeltjes na helemaal voorin en helemaal achterin het vliegtuigje. zo heb ik nog nooit gevlogen. op mijn stoel liggen nog wat graankorrels. de opstijgstrip gaat redelijk steil naar beneden, het vliegtuigje heeft maar een paar honderd meter nodig om te vertrekken. yes we zitten erop en gaan thuis geraken. de lucht is kraakhelder en ik richt nog een laatste blik op de bergen. op de luchthaven van kathmandu staat pemba ons op te wachten. <2 people go by taxi, one is going with me on the motorcycle> !! ikke dus !! ik spring er vanachter op en het wordt een 30 minuten durende rit door de verkeerschaos van kathmandu. ik hou me goed vast en we slalommen tussen de klaxonerende autos en andere motorfietsen. dit maak ik niet meer mee. s aovonds worden we uitgenodigd bij tashi thuis. tashi is de zoon van pasang die het contactpunt is voor cunina in nepal. pasang zit in het nepalese parlement en is opgegroeid in belgie. hier leren we de rijke kant kennen van nepal. een prachtig huis, mooie tuin en 2 bedienden die voor alles zorgen. het huis kijkt uit op een ander huis waar je duidelijk ziet dat ze geen nagel hebben om aan hun gat te krabben. de tegenstelling tussen arm en rijk,.... je staat beter aan deze kant van de lijn zou mijn vader zeggen ! wat een dag !